panagen έγραψε:ανεφοδιασμού για εμάς με γουρνοπουλα και μπύρες
Καλά δεν ντρέπεστε λίγο

Εσεις τσακίσατε τα πάντα και δεν έμεινε ούτε πέτσα για εμάς
Καλησπέρα σε όλους.
Επιστροφή και από την 2η μέρα και το πρώτο συναίσθημα είναι η πληρότητα.
Τώρα θα μου πεί κάποιος, ρε φίλε πληρότητα σε αγώνα που έγινε φέτος σπρίντ, που οι συμμετοχές μετά και από την τυπική για την μάχη της νίκης παρουσία του ozier, με συμμετοχές που εμένα μου φάνηκαν φτωχές από κάθε άλλη φορά.
Και όμως ΝΑΙ, γιατί ένα Ακρόπολις είναι πάντα (και θα είναι ότι και να γίνει) απλά ο καλύτερος και από βαθμό δυσκολίας αγώνας του πρωταθλήματος.
Επίσης το Ακρόπολις είναι μια σειρά από αισθήσεις και (συν) αισθήματα (sic) που ολοκληρώνουν όλο το πακέτο.
Δεύτερη μέρα και λόγω της χθεσινής κούρασης (είπαμε μάλλον γερνάμε

) είπαμε να αλλάξουμε λίγο το πρόγραμμα και αντιστρέφοντας την σειρά των ειδικών που θα βλέπαμε, να κερδίσουμε χρόνο για ύπνο το πρωί

και μήπως γλυτώσουμε την πνευμονία το βράδυ.
Έτσι λοιπόν βρεθήκαμε στην 1η Ζήρια (κοπάνα 3) και είδαμε ένα καταπληκτικό τεχνικό κομμάτι, δεξιά φουρκέτα σε S σε αριστερή κλειστή φουρκέτα όπου μετά από ένα δεξιό σπάσιμο εξαφανίζονταν στην επόμενη πολύ πατημένη ευθεία.
Όλα αυτά συνοδεύονταν από μια υψομετρική διαφορά 20+ μέτρων μέσα σε ένα καταπληκτικό δάσος.
Ο κόσμος αρκετός (θα πρέπει μέσα στην ειδική να είχε γενικά πααααρα πολύ κόσμο), απείθαρχος και κλασικά Ελληνικός

Τα περάσματα απλά .... απίστευτα, αλλά αυτός που με κέρδισε απόλυτα δεν ήταν άλλος από τον ιπτάμενο για μένα Πολωνό τον Robert Kubica.
Εντάξει δεν είμαι και απόλυτα αντικειμενικός αφού μοιραζόμαστε.......το ίδιο αυτοκίνητο

, αλλά ο άνθρωπος είναι απίστευτος συνδιάζοντας γραμμές, ταχύτητα και πάνω από όλα ΘΕΑΜΑ!
Αναχώρηση, αφού πρώτα είδαμε rookies (με τα R2) και Έλληνες, σχεδόν με το τέλος της ειδικής με προορισμό σοβαρό και σημαντικό......την κάλυψη της όρεξης που είχε δημιουργήσει η πρωινή απόλαυση ή για να το πω απλά .....Μασα μέχρι τελικής πτώσης

στα 3καλά (Τα Τρίκαλα γραμμένα σε πινακίδα από τοπικό ήρωα).
Όπερ και εγένετω, δηλαδή φεύγοντας ο ταβερνιάρης είχε μια ικανοποίηση στο πρόσωπο και την τσέπη, ενώ άλλοι δυστυχείς αργοπορημένοι θεατές απογοητευμένοι που θα έπρεπε να βολευτούν με κανά σαντουιτσάκι

.
Μετά από τις απαραίτητες σόδες, καφέδες κλπ. ώστε να είμαστε σε θέση να μπούμε στο αυτοκίνητο, χωρίς να μείνουμε από ανάρτηση

, ξεκινήσαμε με προορισμό απέναντι, το Κεφαλλάρι 2 και την κοπάνα 3.
Αμ δε, έγινε ένα μπέρδεμα με το road book και την ελλειπή σκέψη λόγω πέψης, βρεθήκαμε στην κοπάνα 2, όπου μετά από την απογοήτευση για το λάθος μας περίμενε μια έκπληξη απίστευτη!!!
Ερχόντουσαν με όσα από μια αριστερή πατημένη με τα μούτρα στο βουνό και την αριστερή ρόδα επίσης πάνω σε αυτό, η οποία τα πέταγε σε μια δεξιά (-) και σε μια αριστερή επίσης πατημένη και όλα αυτά κάτω από το άγρυπνο βλέμα 2 ελάτων που ουσιαστικά οι κορμοί τους ήταν σχεδόν κοινοί και που εάν σκεφτόσουν να τους αγκαλιάσεις, θα έπρεπε να μαζευτούν πιασμένες χέρι χέρι 2 παρέες......
Όλο αυτό το σκηνικό εμπλουτίστηκε και με βροχούλα, η οποία έκανε την τελευταία αριστερή ποοοολύ απαιτητική και έτσι μέσα σε λιγότερο από ένα 24ωρο είδα ή μάλλον άκουσα τον Ozier σε κίνδυνο

Απλά και πάλι καταπληκτικός ο Kubica με οδήγημα από άλλο πλανήτη!!!!!!
Εδώ ο κόσμος ...ξεσάλωσε, κυκλοφορώντας μέσα στην αγωνιστική γραμή και αδιαφορώντας για το ότι συνέβαινε γύρω του, ευτυχώς ο Άγιος Χριστόφορός βοήθησε τα πληρώματα, όχι όμως και όλους τους θεατές, αφού κάποιο έκαναν γνωριμία με τον γιατρό της οργάνωσης για (ευτυχώς μόνο) εκδορές σε διάφορα μέρη του σώματος από πέτρες (μέχρι και σε αυτιά είχαμε θέματα

)
Αρκετά με την πολυλογία μου

, θα ακολουθήσουν την επόμενη βδομάδα φωτογραφίες, ευχαριστώ για την εξαιρετική συντροφιά τον Στάμο, τον Νίκο και τον Χάρη και εύχομαι του χρόνου να μαζευτούμε όλοι σε μια μεγάλη παρέα και να τα ζήσουμε όλοι μαζί!!!!!
Εγώ παραδοσιακά δεν παρακολουθώ την 3η μέρα (συμβουλή που μου δόθηκε λόγω υποψίας σχέσης μου με τον Μητσοτάκη

), οπότε εύχομαι σε όλους καλό και ασφαλή αγώνα και..... του ΧΡΟΝΟΥ!!!!!!!!