meta01.jpg
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δούμε πως εξελίχθηκε ο αγώνας για την ομάδα του R40 όλο το τετραήμερο, από την Πέμπτη μέχρι και την Κυριακή το απόγευμα. Που πήγαμε, τι κάναμε, τι είδαμε, και εν τέλει, τι εντυπώσεις μας άφησε ο πολυαναμενόμενος αυτός αγώνας.
meta02.jpg
Ξεκινήσαμε το πρωί της Πέμπτης για το Πόρτο Καρράς και καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής οι αναμνήσεις από τα παλαιότερα ράλλυ Χαλκιδικής δεν γίνεται να μην περάσουν από το μυαλό σου καθώς επίσης και σκέψεις για το αν ο αγώνας θα μπορέσει να ανταποκριθεί στα πολύ υψηλά στάνταρ εκείνων των ετών και αν τελικά μας «γεμίσει» από όλες τις απόψεις.

Όσο πλησιάζουμε στον προορισμό μας, οι αφίσες της οργάνωσης αρχίζουν να βρίσκονται παντού (η οποία αφίσα ήταν καταπληκτική με το Εvo του περσινού νικητή Iliev και μήνυμα «Δείτε τους Πρωταθλητές Ευρώπης»). Σε συνδυασμό και με τα «μουλάρια» των ξένων πληρωμάτων που πετυχαίνουμε στο δρόμο, κάτι από «άρωμα Ευρώπης» αρχίζει να φτάνει στις μύτες μας.
meta03.jpg
Περνάμε την είσοδο του Πόρτο Καρράς και φτάνουμε στο πάρκινγκ των ξενοδοχείων, όπου τα αγωνιστικά με τα φορτηγά των ομάδων δεν γίνεται να μην σου φτιάξουν τη διάθεση. Μια πρώτη εξερεύνηση του χώρου, με βόλτα στο χώρο της εκκίνησης-τερματισμού, και τον χώρο του service park, όπου η ομάδα της Fiat Τουρκίας «έστηνε» το τεράστιο, επιπέδου WRC, motorhome. O χώρος εκπληκτικός αν και δεν μας άρεσε ότι κάποια από τα Ελληνικά πληρώματα θα έπρεπε να κάνουν το σέρβις τους μέσα στα χώματα. Ιδιαίτερα σε περίπτωση βροχής, δεν θα ήταν τόσο εύκολα τα σέρβις για αυτούς.
meta04.jpg
Εκεί συναντήσαμε γνωστούς και φίλους, πολλά από τα πληρώματα να ετοιμάζουν τα σέρβις τους, και προχωράμε στο ξενοδοχείο «Μελίτων» όπου και το κέντρο του αγώνα με την γραμματεία και το γραφείο τύπου. Ο χώρος του κέντρου του αγώνα, μόνο ιδανικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Με λίγα λόγια η επιλογή του Πόρτο Καρράς για την φιλοξενία του αγώνα θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι «μονόδρομος» για την οργάνωση καθώς έχει τα πάντα! Χώροι, πολυτέλεια, και κοντά στις ε.δ. (κυρίως τη 2η μέρα), η βόλτα μας ολοκληρώθηκε με τις διαπιστεύσεις μας για τον αγώνα, το «απαραίτητο» καφεδάκι δίπλα στις πισίνες, και επιστροφή.
meta05.jpg
Παρασκευή πρωί λοιπόν, και αναχώρηση, αυτή τη φορά με την βαλίτσα μας μαζί, για να ξεκινήσουμε το τριήμερο μας. Φτάνουμε, και οι χώροι του Πόρτο Καρράς είναι πλέον «έτοιμοι» για τον αγώνα. Στο service park οι ομάδες έχουν πάρει θέση μάχης, αν και τα κορυφαία αγωνιστικά έλειπαν για τα τελευταία τεστ καθώς ο αγώνας δεν συμπεριελάμβανε το καθιερωμένο «shakedown». Και καθώς ο χρόνος κυλάει χωρίς να καταλαβαίνουμε πόσο γρήγορα, φτάνει η ώρα της 1ης συνέντευξης τύπου των οδηγών. Οι κυριότεροι ξένοι πρωταγωνιστές του θεσμού έρχονται, Iliev, Travaglia, Jean Joseph, ενώ από Ελληνικά πληρώματα εκπρόσωπος ο Λεωνίδας Κύρκος. Καλεσμένος ήταν και ο Volcan Isik o οποίος δεν παραβρέθηκε ενώ θα προτιμούσαμε ακόμα ένα ή δύο Ελληνικά πληρώματα να παραβρισκόταν.
meta06.jpg
Με το τέλος της συνέντευξης τύπου, φεύγουμε γρήγορα για τα αυτοκίνητα ώστε να προλάβουμε την 1η ε.δ. του αγώνα, την βραδινή σούπερ ειδική, κυριολεκτικά δίπλα στο Πόρτο Καρράς. Ευτυχώς φτάνουμε έγκαιρα και το πρώτο μήνυμα που πήραμε ήταν πολύ δυνατό! Πολύς κόσμος! Οι θεατές, από όσο μας είπαν και κάποια πληρώματα, κατέκλεισαν όλο το μήκος της ε.δ. Σιγά σιγά άρχισε να πέφτει και η νύχτα και η ατμόσφαιρα γινόταν φανταστική! Ξεκινάει ο αγώνας και το θέαμα εκπληκτικό! Παρά το μικρό μήκος της ε.δ. τα περισσότερα πληρώματα έδειξαν τις «άγριες» διαθέσεις τους. Isik και Jean Joseph τελειώνουν την ε.δ. με ίδιο χρόνο! Άντε να κοιμηθείς το βράδυ σκεπτόμενος ότι αύριο ακολουθούν οι 3 καταπληκτικές επαναλαμβανόμενες ασφάλτινες στην περιοχή του Χολομώντα.
meta07.jpg
Πρωινό ξύπνημα λοιπόν, και στην ώρα μας στη κλασσική κατηφορική φουρκέτα μετά την αλλαγή πορείας στην ε.δ. Πολύγυρος. Χειρόφρενα, πλαγιολισθήσεις, τετ-α-κε, από όλα είχε το μενού. Οι θεατές και πάλι πολλοί και εκδηλωτικοί (δίπλα μας μια παρέα είχε ένα μεγάλο πανό με τον Jean Joseph). Kαι αφού τελειώνει η ε.δ. μετακινούμαστε λίγο πιο κάτω καθώς προτιμήσαμε να δούμε κάποιο πιο «πατημένο» κομμάτι. Μεγάλη ευθεία μετά από 2 πατημένες αριστερές και φρένα για δεξιά που κλείνει. Στηνόμαστε και ξεκινάει ο αγώνας και πάλι. Και όντως τα χλμ με τα οποία έφταναν τα αυτοκίνητα ήταν πολλά. Εντυπωσιακοί και πάλι οι Isik και Jean Joseph. Δεν άφησαν πουθενά! Και αφού πήραμε την δόση μας και εκεί, ξεκινάμε για το τελευταίο βραδινό σέρβις. Στο δρόμο βέβαια κάναμε και μια στάση στην εκκίνηση του Παλαιόκαστρου όπου παρακολουθήσαμε περίπου 15 αυτοκίνητα. Εκεί μας έκανε εντύπωση πόσο πιο γρήγορα ήταν στην διαδικασία της εκκίνησης τα Super N από τα S2000.
meta08.jpg
Με το που φτάνουμε στο Πόρτο Καρράς, σχεδόν όλοι οι πρωταγωνιστές ήταν εκεί, στο παρκ φερμέ, περιμένοντας να βάλουν τα αυτοκίνητα στο σέρβις, ώστε να αρχίσει η διαδικασία μετατροπής των αυτοκινήτων από ασφάλτινα σε χωμάτινα. Με τον Ανδρέα πάμε κατευθείαν στο σέρβις της PH Sport, όπου θα είχαμε την συνέντευξη με τον JJ. Και αφού ο Μαρτινικανός έκανε τα απαραίτητα τηλέφωνα του καθόμαστε στο τραπέζι και ξεκινάμε. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, πολύ παραστατικός, μας απαντάει σε ότι είδους ερώτηση και απορία έχουμε. Γνήσιος επαγγελματίας.

Εντυπωσιασμένοι λοιπόν ξεκινάμε τη βόλτα μας στο σέρβις παρκ όπου οι μηχανικοί κάνουν υπερπροσπάθεια ώστε να έχουν έτοιμα τα αυτοκίνητα για την επόμενη μέρα. Μια από τις attraction του σέρβις παρκ, το τεράστιο video wall που είχε στήσει η ομάδα της Ford Βροχίδης-Χατζής να δείχνει in-car πλάνα του πληρώματος τους από τις ε.δ. που μόλις είχαν τελειώσει!
meta09.jpg
Έρχεται η ώρα λοιπόν για τη 2η συνέντευξη που είχαμε στο πρόγραμμα, αυτή με τον νικητή της ημέρας (και τελικά του αγώνα) Volcan Isik. Τελείως διαφορετικός χαρακτήρας ο Τούρκος, αλλά πιο επίσημη η ατμόσφαιρα στο motorhome των Τούρκων! Παίρνουμε τις θέσεις μας στο τραπέζι και αρχίζουν οι ερωτήσεις. Ξαφνιασμένος ο Τούρκος που προηγήθηκαν στο τέλος της μέρας, δεν το περίμεναν να παλεύουν για νίκη, ενώ αμέσως καταλαβαίνεις ότι είναι πιο χαμηλών τόνων και πιο συγκρατημένος από τον JJ. Εντύπωση μας έκανε ότι πέραν της συνέντευξης μας ήθελε να μάθει για την κατάσταση που βρίσκεται το Ελληνικό πρωτάθλημα και ποια η πρόοδος του από το 1997 που είχε έρθει ξανά με το Ford Escort WRC.

Τελειώνουμε και από αυτήν τη συνέντευξη, συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο σέρβις παρκ και παίρνουμε το δρόμο για το γραφείο τύπου. Εκεί και ο Νίκος, που αν και κουρασμένος από την δύσκολη μέρα που είχε (αν και το πρόβλημα δεν τον σταμάτησε να πάρει την Α/6), μαζί μας στο να ετοιμάσουμε φωτογραφίες και κείμενα. Τελειώνουμε και μένει η απονομή, όπου βγήκαν οι απαραίτητες φώτο και επιτέλους επιστρέφουμε στα δωμάτια μας καθώς η κούραση αρκετή και ακολουθούσε ακόμα πιο δύσκολη μέρα στα χώματα της περιοχής.
meta10.jpg
Ξύπνημα, καφεδάκι στα γρήγορα, και ξεκινάμε για το άλμα στο 13ο χλμ του Παρθενώνα. Μπαίνουμε από την αφετηρία στην ε.δ., και για άλλη μια φορά θαυμάζουμε την ε..δ. Έχει τα πάντα! Απλά φοβερή! Ο κόσμος και πάλι αρκετός στο άλμα, αλλά δυστυχώς λίγο πριν ξεκινήσει η ε.δ. μαθαίνουμε ότι ο Βωβός εγκατέλειψε και πάλι από διαφορικό ενώ στην 1η ε.δ. της ημέρας έδωσε διαπιστευτήρια νίκης με απίστευτο χρόνο. Το θέαμα στο άλμα ήταν καταπληκτικό, όπως και περιμέναμε. Μας άρεσε και αποφασίσαμε να μην μετακινηθούμε για το 2ο σκέλος. Η τύχη ήταν μαζι μας καθώς στο 2ο σκέλος γνωρίσαμε αρκετούς φίλους, όπου ένας από αυτούς, ο Κωστής Λουίζος, είχε την ευγενική καλοσύνη να μας παραχωρήσει το speedgun που είχε στην κατοχή του, με το οποίο μας δόθηκε η δυνατότητα να μετρήσουμε με πόσα χλμ/ώρα έφταναν τα αγωνιστικά στο άλμα. Τα 2 Punto S2000 του Isik και του Solowow έκαναν την διαφορά καθώς έφτασαν με 110χλμ/ώρα και 109χλμ/ώρα αντίστοιχα. Εντυπωσιακός ο Jean Joseph με το δικίνητο C2, που είχε μειονέκτημα στο χώμα, σημείωσε 102 χλμ/ώρα ενώ από τα υπερτροφοδοτούμενα πιο ψηλά το Evo9 του Travaglia με 99χλμ/ώρα.
meta11.jpg
Επιστροφή στο κέντρο του αγώνα, όπου μέσα στην ε.δ. πετύχαμε και τους «δικούς» μας Κουτσμανή-Μάυρο, που δυστυχώς το ημιαξόνιο του Fiesta ST δεν τους έκανε το χατίρι στην τελευταία ε.δ του αγώνα, και τους «τραβήξαμε» μέχρι ένα σημείο για να βγουν από την ε.δ.. Κατευθείαν στη συνέντευξη τύπου, αν και αργήσαμε λίγο, όπου οι πρωταγωνιστές εξήγησαν το πόσο δύσκολη ήταν η χωμάτινη μέρα αλλά και πόσο τους άρεσε γενικότερα ο αγώνας και η οργάνωση του.

Φανταστικό με λίγα λόγια το τετραήμερο μας, χορτάσαμε από όλες τις πλευρές. Το ράλλυ ΕΛΠΑ (ελπίζω Χαλκιδικής από του χρόνου) επέστρεψε στην γενέτειρά του και οι εντυπώσεις οι καλύτερες και για πληρώματα και για θεατές! Από όσο ειπώθηκε από την οργάνωση, ο αγώνας επέστρεψε στην Χαλκιδική για να μείνει για αρκετά χρόνια και τα πρώτα σημάδια μόνο ενθαρρυντικά μπορούν να χαρακτηριστούν!

Άντε και του χρόνου!!!