Image
Πριν από μερικούς μήνες, ξεκινήσαμε την διαδικασία παραγγελίας και μετατροπής ενός 'βολτίσιου' Ford Fiesta ST σε αγωνιστικό της ομάδας N με όλες τις ππροδιαγραφές που θέσπισε η m-sport και που ακολουθούν τα fiesta που πέρνουν μέρος στον θεσμό του WRC ford fiesta sporting trophy. Μετά από μήνες προετοιμασίας το αυτοκίνητο ήταν έτοιμο και μας περίμενε στο προαύλιο της Ford Βροχίδης-Χατζής για να το δοκιμάσουμε...

Image








Image








Image

p8202753

Η πρώτη αίσθηση έρχεται με το που βλέπεις το εσωτερικό και πόσες χιαστές έχει το rollcage της m-sport. Ελίσεσαι, μπαίνεις και κάθεσαι στο αναπαυτικό recaro. Το τιμόνι από αλκαντάρα της Sabelt βρίσκεται λίγο ψηλότερα από ότι είχα συνηθήσει, λόγω της χαμηλής θέσης της βάσης του καθίσματος (κάτι που θα διορθωθεί). Ο συνοδηγός βρίσκεται αρκετά χαμηλότερα και πιο πίσω, ενώ στο ταμπλώ έχουν πάρει τη θέση τους οι διακόπτες του γενικού, των φώτων της πυρόσβεσης κλπ και όλα αυτά σε μια carbon πλακέτα με την υπογραφή της m-sport, όπως και τα footrest οδηγού και συνοδηγού. Ο όλος διάκοσμος εμπνέει ποιότητα και εργοστασιακή κατασκευή (όλα τα πράγματα είναι από m-sport).
Η εκκίνηση του κινητήρα είναι εύκολη με το γύρισμα του κλειδιού, ενώ ο θόρυβος από την αλλαγμένη εξαγωγή, είναι αρκετός χωρίς να είναι εκκωφαντικός. Πατάμε για πολύ ώρα τον συμπλέκτη και βάζουμε την πρώτη χωρίς το χαρακτηριστικό κρακ του ασυγχρόνιστου κιβωτίου. Οι στροφές του κινητήρα ανεβαίνουν εύκολα και λόγω των κοντών σχέσεων το χέρι παραμένει στον επιλογέα του κιβωτίου, του οποίου ο θόρυβος των γραναζιών του σε κάνει να αισθάνεσαι ότι βρίσκεσε μέσα σε WRC. Στις ψηλές στροφές το ασυγχρόνιστο κιβώτιο λειτουργεί σαν βούτυρο με πολύ γρήγορες κινήσεις, στις χαμηλότερες όμως ακούς τα γρανάζια να χτυπάνε και αυτό σε κάποιον που δεν έχει συνηθήσει σε τέτοιου είδους κιβώτια, τον κάνει και λυπάται το αυτοκίνητο.
Στο στρώσιμο του κινητήρα ο ρυθμός ήταν σχετικά χαμηλός και στο σφιχτό 'νέο' μηχανικό σύνολο φαινόταν ότι μετά τις 6.000 - 6.500 στροφές ήταν άσκοπο να επειμένεις, γιατί όσο και να ανέβαιναν οι στροφές, η δύναμη δεν ακολουθούσε. Προσθέτοντας όμως μερικά χιλιόμετρα στο οδόμετρο του μικρού φιέστα, έδειξε ότι το 'ανοικτότερο' μοτέρ μας χάρισε άλλες 500 στροφές εύρος. Οι 165 ίπποι δεν βάζουν φωτιά στην άσφαλτο, αλλά αυτό σε κάνει να το ξεχνάς η εκπληκτική κλιμάκωση του κιβωτίου που σου δίνει δύναμη παντού. Και επειδή δεν χρειάζεται να ζωρίζεις τον κινητήρα και να κρατάς ψηλά τις στροφές του, κάνει το σύνολο φοβερά ευκολοδήγητο και σε αποτρέπει από νευρική οδήγηση, προκαλώντας σου μια ηρεμία που σου την χαλάει μόνο η σκέψη μήπως παρασυρθείς και ξεπεράσεις τους νόμους της φυσικής.
Στρίβωντας, το αυτοκίνητο έχει μια εκνευριστικά ουδέτερη συμπεριφορά και αυτό, με τις 16'' ζάντες και τα λάστιχα της νορμάλ έκδοσης. Με τα 17'' και τα αγωνιστικά λάστιχα το αυτοκίνητο κόβει απ΄δύναμη λίγο παραπάνω, και ίσως να ήταν καλύτερη η λύση των τροχών 16''. Ένας λόγος παραπάνω είναι το overgrip που έχει το αυτοκίνητο με τους τροχούς των 17'' που με ζεστά λάστιχα και καλή άσφαλτο, μπορεί να σηκώσει το αυτοκίνητο στους 2 τροχούς. Στρίβωντας σε μια 2η δεξιά κατηφορική και πιέζοντάς το να γλυστρίσει και ενώ άκουγες τα λάστιχα να γλυστράνε και υπήρχε η διάθεση του αυτοκινήτου να υποστρέψει, χωρίς να το καταλάβεις το εκπληκτικό μπλοκέ, έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει: κόλλησε το αυτοκίνητο στην τροχιά που είχες χαράξει με το τιμόνι χωρίς να υπολογίσει τα 1090 κιλά του αυτοκινήτου. Το μόνο που παραξενεύει είναι η αίσθηση των φρένων, πράγμα που ισχύει και στο νορμάλ. Με τα εξελιγμένα τακάκια όμως, έγινε άλλο αυτοκίνητο στο φρενάρισμα (ακούγωντας και το χαρακτηριστικό τσίριγμα από τα σκληρότερα τακάκια).
Η ανάρτηση της reiger, αν και αρύθμιστη έκανε πολύ καλά την δουλειά της χωρίς να είναι κούτσουρο, αλλά δίνωντάς σου μια πιο μαλακή αίσθηση. Γενικά το αυτοκίνητο εάν δεν είχε τον έξτρα θόρυβο του κιβωτίου, θα μπορούσε άνετα να χρησιμοποιηθεί για καθημερινό, και αυτό είναι το παράδοξο. Πως ένα τέτοιο όπλο μπορεί και έχει τέτοια δυναμικά χαρακτηριστικά και ταυτόχρονα σου δίνει την αίσθηση και του όπλου αλλά και του νορμάλ αυτοκινήτου. Αποχωρίστηκα το αυτοκίνητο με τις πιο καλές εντυπώσεις και δεν βλέπω την ώρα να το ξαναδοκιμάσω, αλλά και να το οδηγήσω σε συνθήκες αγώνα, στην όμορφη Αλεξανδρούπολη πια.
Α..και ο αέρας που μου ερχόταν τόση ώρα από πάνω δεξιά, τελικά ήταν από τους πάνω αεραγωγούς, που τώρα κατάλαβα το τι χάνεις όταν δεν τους έχεις, ιδίως σε χώρες με υψηλές θερμοκρασίες.

Να ευχαριστήσουμε την Ford Βροχίδης-Χατζής που μας έδωσε την δυνατότητα να φτιάξουμε και να οδηγήσουμε ένα τόσο καλό αυτοκίνητο.

 

fiesta