Εν όψει του Ράλλυ Θερμαϊκού, αρκετά πληρώματα βρέθηκαν στο βουνό για να δοκιμάσουν ρυθμίσεις και γενικότερα να εξοικειωθούν με τα αυτοκίνητα τους σε χωμάτινες επιφάνειες.
Το R40 βρέθηκε το Σαββάτο που μας πέρασε σε μια από αυτές τις δοκιμές, πιο συγκεκριμένα του Mavrodis Rally Τeam
 Πρώτο εκτενές τέστ στο χώμα λοιπόν για τον Διονύση Μαυροδή και το Mitsubishi Lancer Evo6 της κατηγορίας Ν. Το κομμάτι μόλις λίγα χιλιόμετρα σε μήκος αλλά πολύ αντιπροσωπευτικό των ειδικών του αγώνα. Ανηφόρα, κατηφόρα, πατημένα, κλειστά, νεροφαγώματα, άλματα, με εκπληκτικά μαλακά χώματα, με λίγα λόγια είχε σχεδόν τα πάντα. Κάναμε λοιπόν την πρώτη αναγνωριστική βόλτα του κομματιού και στηνόμαστε ώστε να παρακολουθήσουμε την δράση. Πέρασμα με το πέρασμα βλέπουμε το Διονύση με τον συνοδηγό του για το Θερμαϊκού, τον Δημήτρη Κεχαγιά, να ανεβάζουν ρυθμό αφού μετά το τέλος του κάθε περάσματος άλλαζαν ρυθμίσεις στην ανάρτηση μέχρι να βρουν το ιδανικό set up.

Και ξαφνικά βλέπουμε μετά από αρκετά περάσματα να εμφανίζεται και το έταιρο αγωνιστικό της ομάδας το Peugeot 206 Junior με το οποίο συμμετείχε ο Διονύσης μέχρι και πέρσι στο Cup της Peugeot. O λόγος ήταν ότι με αυτό θα συμμετέχουν στο Θερμαϊκού, οι Σωτήρης Λίθαρης / Αλέξης Δημητρίου που για αυτόν τον αγώνα θα αποχωριστούν τα μπάκετ του δικού τους Toyota Yaris με το οποίο συμμετέχουν συνήθως στους αγώνες της Β.Ελλάδος. Ο Σερραίος οδηγός δεν έχασε την ευκαιρία να έχει και αυτός μια σύντομη γνωριμία με το 206 κάνοντας αρκετά περάσματα του κομματιού.

Μετά το 206, και την απαραίτητη ξεκούραση του Evo, ήρθε η ώρα για τα τελευταία περάσματα και τις τελικές ρυθμίσεις. Και όπως ήταν ευκολονόητο, σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε την «βόλτα» που μας πρόσφερε ο Διονύσης. Δέσιμο σφιχτό, και πάμε... Στα πρώτα μέτρα υπήρχαν αρκετά νεροφαγώματα αλλά η ανάρτηση κατάπινε σχεδόν τα πάντα ακόμα και στα άλματα όπου η προσγείωση ήταν πολύ ομαλή, αντιστρόφως ανάλογη του «σφιξίματος» που νοιώσαμε ακριβώς πριν από αυτά!. Στα πιο γρήγορα κομμάτια που ακολουθούσαν εντυπωσιαστήκαμε με την απόλυτη ηρεμία και ψυχραιμία του οδηγού καθώς τα χιλιόμετρα στο κοντέρ ανέβαιναν αρκετά ψηλά. Έδειξε να προσαρμόζεται εύκολα στο αυτοκίνητο και τις νέες απαιτήσεις αν και όπως μας είπε ο ίδιος χρειάζεται αρκετή δουλειά και μπόλικα χιλιόμετρα ακόμα για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο. Όπως φαίνεται όμως έχει όλο το μέλλον μπροστά του έστω και αν οι δυνατότητες του 6αριού είναι πιο χαμηλές από τα σύγχρονα υπερόπλα της κατηγορίας Ν, με dogbox, launch control και άλλα.

Κλείνοντας, να ευχηθούμε τα καλυτέρα στην ομάδα του Διονύση για το μέλλον, και να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την καταπληκτική εμπειρία που μας προσέφερε για ακόμα μια φορά.