Στη σημερινή εποχή τα είδη διασκέδασης και οι τρόποι ψυχαγωγίας έχουν γίνει σαφώς πάρα πολλοί . Και το γεγονός αυτό οφείλεται – σε τι άλλο ? – στην εξέλιξη της τεχνολογίας και των επιστημών . Έτσι , κάθε νέο τεχνολογικό επίτευγμα θα εξελίσσεται σε μέσο διασκέδασης ή μέσο για ανταγωνισμούς ( φιλικούς πάντα ) για ανάδειξη του νικητή . Η αναφορά γίνεται , βέβαια , για το κάθε είδους σπορ , από εκείνα που πραγματοποιούνται άμεσα από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο μέχρι εκείνα που γίνονται μέσω κάποιου μηχανήματος .
Η τελευταία κατηγορία θα είναι και το επίκεντρο του κειμένου , καθώς κάποτε γνώρισε τεράστια άνθηση και θαυμασμό , αφού το κοινό που είχε ο μηχανοκίνητος αθλητισμός ήταν υπεράριθμο και ξεπερνούσε κάθε προσδοκία . Φυσικά αναφέρομαι στη Χρυσή Δεκαετία του 1980 . Τότε που οι θεατές του μηχανοκίνητου ήταν διπλάσιοι σε αριθμό των σημερινών για το ποδόσφαιρο . Τότε που τα αυτοκίνητα έκαναν χρόνους μικρότερους σε κάθε ειδική από αυτόν που μπορούσαν γιατί τους εμπόδιζε το μεγάλο πλήθος . Τότε που ο δρόμος άνοιγε τελευταία στιγμή από τους θεατές για να περάσει το αυτοκίνητο με 200 χ . α . ω . σε απόσταση εκατοστών από αυτούς . Τότε που κάποιος μπορεί να σκεφτόταν να μην πάει σε ένα αγώνα λόγω έλλειψης χώρου ( σε αντίθεση με σήμερα που κάποιος σκέφτεται να μην πάει γιατί δεν πάει κανείς άλλος . . . ) . Ποιος ‘ αυτοκινητάκιας ‘ δεν ξέρει ή δεν έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με τους θρυλικούς αγώνες της κατηγορίας Group B . των αναβάσεων ? Ποιος λάτρης του αυτοκινήτου δεν εντυπωσιάστηκε από τα τέρατα της εποχής εκείνης ( βλ . Lancia 037 , Lancia Stratos , Audi QUATTRO , peugeot 205 T16 , Opel Manta , Renault 5 GT Turbo 2 κλπ . ) με ιπποδυνάμεις που ξεκινούσαν από τα 350 και έφταναν μέχρι και τα 800 άλογα ? Ποιος γνώστης δεν εντυπωσιάστηκε από τα αυτοκίνητα που έστριβαν με 250 χ . α . ω . σε επαρχιακούς δρόμους , ασφάλτινους και μη , σε λάσπες , σε πάγο και χαλίκια ? Ίσως κάποιοι να μην τα ήξεραν – και αναφέρομαι σε νεότερους - , αλλά είμαι σίγουρος πως τη στιγμή που τα είδαν κατάλαβαν πως η εποχή του αυτοκινήτου χάνεται όσο περνά ο καιρός .
Ας πάμε όμως και πολύ πιο πίσω στις δεκαετίες του ’20 και του ’30 , τότε που ο θεσμός των Αυτοκινήτων Αγώνων ( και μάλιστα πρωτότυπων για την εποχή αφού άρχισε η ύπαρξη της ‘ φόρμουλας ‘ ) ξεκίνησε θριαμβευτικά με το κοινό να είναι από τότε μεγάλο . Αγνοώντας τις οικονομικές δυσκολίες πολλοί ήταν εκείνοι που πόνταραν μεγάλα ποσά στις ‘ φόρμουλες ‘ της εποχής . Αυτοκίνητα από ξύλο , κινητήρες με κυβικά που άγγιζαν τα 15.000 πολλές φορές – ή και παραπάνω – και δυνάμεις που ξεκινούσαν από τα 150 και έφταναν το πολύ τα 400 άλογα . Μια εποχή που η τεχνολογία του αυτοκινήτου βοηθούσε ίσως περισσότερο το θάνατο παρά την ασφάλεια των ανθρώπων , μια εποχή που το αυτοκίνητο ήταν για λίγους , μια εποχή που τα 130 χ . α . ω . φάνταζαν διαστημικό ταξίδι . Και παρ’όλα αυτά το μηχανοκίνητο είχε απίστευτη άνθηση . Μια εποχή που κανείς άνθρωπος και κανείς από τα Μ.Μ.Ε. δε ‘ σνόμπαρε ‘ τις οργανώσεις αυτές , κάτι που σήμερα γίνεται σε μεγάλο ποσοστό . Μια εποχή που ο κάθε αγωνιζόμενος μπορούσε να χάσει τη ζωή του πολύ εύκολα . Τότε που στο τέλος του αγώνα έφτανε κανείς σε σημείο να μη μπορεί να αναγνωρίσει το πρόσωπο του οδηγού από τα έντομα , τις σκόνες και τις λάσπες . . . Σχήμα λόγου βέβαια αλλά κάπως έτσι ήταν τα γεγονότα της εποχής . Ακόμα και τότε , δηλαδή , που η τεχνολογία και η ασφάλεια ήταν έννοιες σχεδόν ανύπαρκτες , το μηχανοκίνητο γνώρισε μεγάλες δόξες , ενώ σήμερα , παρ’όλο που υπάρχει η τεχνολογία , η τεχνογνωσία και η ασφάλεια ,το μηχανοκίνητο τείνει εντός της χώρας να εξαλειφθεί .
Γνωρίζω και εγώ όπως και εσείς ότι οι ιστορικές αναδρομές θα πιάσουν περισσότερο χώρο στο χαρτί σε σχέση με τις αναδρομές σε χτεσινά και περσινά γεγονότα του ίδιου τομέα . Έτσι , κάπου εδώ θα ήθελα να περάσω στο σήμερα . Κάπου εδώ θα ήθελα να αναδείξω τη σημερινή πραγματικότητα , μια πραγματικότητα θλιβερή για όλους εμάς που αγαπάμε τις τέσσερις ρόδες , το τιμόνι και τα πεντάλ του γκαζ του φρένου και του συμπλέκτη που βρίσκονται λίγο πιο κάτω από το λεβιέ ταχυτήτων . Για όλους εμάς που ψάχνουμε άλλες ικανότητες και άλλα ενδιαφέροντα σε άλλου τομείς και επίπεδα . Ικανότητες που δεν έχουν σχέση με το πώς θα παίξεις με την μπάλα ή πώς θα βάλεις ένα θεαματικό καλάθι στο μπάσκετ . Η πραγματικότητα αυτή βέβαια είναι γνωστή σε όλους εμάς , γιαυτήν παλεύουμε κάθε μέρα και δεν καταφέρνουμε τίποτα . Σε αυτό το θέμα υπάρχουν και εντοπίζονται λόγοι που όταν μπουν σε μια σωστή σειρά , οι μεν θα φτάσουν σε σημείο να νευριάζουν με διάφορα πρόσωπα και καταστάσεις και οι δε θα βρουν αφορμή και αιτία να ρίξουν λάδι στη φωτιά των πρώτων με μόνο σκοπό το κέρδος και την εκμετάλλευση .
Μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι πρώτος σχολιαζόμενος θα έπρεπε να είναι ο κάθε κρατικός φορέας . Εγώ θα ήθελα ξεκινώντας να κατακρίνω τα δικά μας λάθη σαν ολότητα , κοινωνία που έχει ως κοινό γνώρισμα το ενδιαφέρον για το μηχανοκίνητο . Και το κάνω αυτό γιατί ίσως ακουστεί από πολλούς ότι εμείς βλέπουμε τους εαυτούς μας αλάνθαστους ή ότι ρίχνουμε το κρίμα σε άλλους , καθώς και για να δούνε όλοι εκείνοι πως έχουμε γνώση των πράξεών μας . Αρχίζω λέγοντας πως φταίμε πρώτοι εμείς . Εμείς που έχουμε την τρέλα και , όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε , θα κάνουμε τις πολυσυζητημένες ‘ επιδείξεις ικανοτήτων ‘ ή τους γνωστούς ‘ αυτοσχέδιους αγώνες ‘ . Με αυτό δίνουμε τροφή και λεία στο κράτος , από τη μία , για να έχει ένα παραπάνω λόγο κάθε φορά να μας τιμωρεί , να μας επιβάλλει ολοένα και αυστηρότερα πρόστιμα ( άλλο κεφάλαιο που δε θα ήθελα να σχολιάσω ) και να έχει , ακόμη , ένα παραπάνω λόγο σε κάθε περίπτωση να μας μειώνει τα προνόμια . Από την άλλη , ‘ δίνουμε αέρα ‘ στα Μ.Μ.Ε. να μεταδώσουν μια ιδέα αρνητική για εμάς σε όλους και να είμαστε οι δακτυλοδεικτούμενοι παραβάτες του Νόμου .
Κάπου εδώ έρχεται και η σειρά των Μ.Μ.Ε. και κυρίως η τηλεόραση – το πιο διαδεδομένο μέσο ενημέρωσης – η οποία , ως γνωστόν , έχει τη δύναμη να ανεβοκατεβάζει ολόκληρες κυβερνήσεις . Το κάθε κανάλι , λοιπόν , όταν αναφέρεται σε αυτοκίνητα θα είναι είτε για κάποιο ατύχημα – δυστύχημα είτε για κόντρες . Εδώ υποκείμενο σχολιασμού είμαστε εμείς και πάντα ακούγονται αρνητικά για όλους εμάς του χώρου . Σε κάθε περίπτωση προσκεκλημένος θα είναι ένας μεγάλος οδηγός αγώνων , άλλοι τρεις υπουργοί άσχετοι που μέσω αυτού του θέματος θα καταλήξουν να λογομαχούν για το ασφαλιστικό , με αποτέλεσμα να χάσει η συζήτηση το νόημά της , και άλλοι δύο δημοσιογράφοι . Οι δημοσιογράφοι θα είναι –ως συνήθως – σε μια καρέκλα από την αρχή μέχρι το τέλος το δελτίου και θα σχολιάζουν τα πάντα ως επιστήμονες που είναι . Δηλαδή τα ξέρουν όλα ? Δε νομίζω , ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος . και για να επιστρέψω στο θέμα θα ρωτήσω : τον οδηγό αγώνων που φέρατε , γιατί δεν το ρωτάτε κάτι για το θέμα ? Γλάστρα είναι ? Το ρόλο της γλάστρας τον έχουν οι πολιτικοί και οι ξερόλες δημοσιογράφοι . Γιατί όταν αρχίζει τα επιχειρήματα και αποστομώνει τους πάντες τον κόβετε λέγοντας πως σας πιέζει ο χρόνος ? Δηλαδή για τις διαμάχες των πολιτικών υπάρχει χρόνος ? Ναι , θα μου πείτε , γιατί πουλάει περισσότερο . Εδώ είναι η ευθύνη των μεγάλων , κυρίως , καναλιών . Ποτέ δεν άκουσα στις αθλητικές ειδήσεις να γίνεται αναφορά για κάποια ανάβαση , κάποιο GTCC ή οποιοδήποτε αγώνα ντράγκστερ , εκτός από τα 20 δευτερόλεπτα που γίνεται μια απλή αναφορά στον τελευταίο αγώνα F1 . Ποτέ δεν είδα κάποιο μεγάλο κανάλι να παρουσιάζει μέσω εκπομπής αγώνες ελληνικούς με σχολιαστές οδηγούς αγώνων , και όχι άσχετους πολιτικούς , οι οποίοι θα καυτηριάζουν , όποτε πρέπει , τα κακώς κείμενα και θα προωθούν το σπορ ώστε να ξαναζήσουμε εποχές όπως τότε που η Ριτσώνα θύμιζε γήπεδο με τις πλαγιές του βουνού να είναι εξέδρες γεμάτες φανατικούς οπαδούς και τα πέταλα να έχουν 2.000 κόσμο . Υπάρχουν αγώνες που και σήμερα ακόμη κάποιοι από εμάς δε γνωρίζουν . Τυχαίνει να βλέπουμε αυτοκίνητα και μηχανές που δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα βλέπαμε εντός Ελλάδος . Βλέπουμε αγωνιζόμενους με εξαιρετικές ικανότητες και μικρά παιδιά που συμμετέχουν σε αγώνες καρτ και δε μπορούν να προωθηθούν λόγω έλλειψης επαρκούς πληροφόρησης . Ούτε φωνή ούτε ακρόαση .
Και , τέλος , περνάω στο κράτος , το οποίο μόνο τα χρήματα από τα πρόστιμα γνωρίζει να περισυλλέγει . Ωραία , παρανόμησα , πλήρωσα το ποσό ( που δεν έχει σχέση με το μισθό μου , αλλά δεν πειράζει , είναι το γερμανικό μοντέλο ) και τελικά αυτά τα λεφτά πήγαν σε βίλες στις γύρω περιοχές της Αθήνας και ανήκουν σε πολιτικούς – τι παράξενο ? – με εκτάσεις να θυμίζουν κάμπο και δηλώσεις για αναψυκτήρια . Γιατί αυτά τα λεφτά να μην πάνε σε ασφαλτόστρωση , συντήρηση και καλυτέρευση των δρόμων γενικότερα και των διαδρομών που γίνονται οι αναβάσεις ? Αύριο το παιδί κάποιου πολιτικού θα περάσει από εκεί . Οι πολιτικοί δε θέλουν την ασφάλειά του ? Και από την άλλη , στην Ελλάδα υπάρχουν δύο πίστες εκ των οποίων η μία έχει τις καλύτερες προδιαγραφές ασφάλειας και σχεδιασμού σε σχέση με άλλες της Μεσογείου . Γιατί να μη δίνεται ένα μικρό ποσοστό από το συνολικό κεφάλαιο στη συντήρησή έστω αυτής ? Γιατί πρέπει να τρέχουμε σε πίστες για καρτ ώστε να κάνουμε αγώνες αυτοκινήτου ? Γιατί πρέπει κάθε φορά να διοργανώνουν οι ίδιοι οι αγωνιζόμενοι και οι σύλλογοι τέτοιες εκδηλώσεις περνώντας όλη αυτή τη γνωστή φασαρία με τα χαρτιά για την άδεια ? Πόση οικονομική άνεση να έχουν πλέον αυτοί οι αγωνιζόμενοι και οι σύλλογοι ?
Το μηχανοκίνητο είναι επιστήμη και θέλουμε να ασχοληθούμε με αυτό .
Δεν είναι έτσι οι αλήτες και τα παιδιά του δρόμου από τις παρατημένες οικογένειες . Αν ήταν έτσι οι αλήτες , αγαπητό κράτος , θα ήμαστε πολύ καλύτερα από ότι είμαστε τώρα . Δε θα πρέπει να έχετε συναναστραφεί ποτέ με άτομα του χώρου για να δείτε ποιοι είμαστε .
Ευχαριστώ για το χρόνο σας ,
Με τιμή ,
Σέρμπης Κώστας
Υ.Γ. : Αν κάποιος έχει κάποια αντίθετη γνώμη με αυτή που εκφράζω ευχαρίστως να την ακούσω και αν έθιξα κάποιον μπορεί να μου στείλει ένα mail στο mono_charger@hotmail.com . Αν το άτομο αυτό είναι πολιτικής φύσεως δε φέρω κανένα ενδιαφέρον όπως και αυτό για εμένα .
Προωθείστε αν και όσοι θέλετε αυτό το κείμενο και σε άλλα φόρουμ . Εγώ το κάνω ήδη γιατί αγαπάω το χώρο και θέλω να αναδειχθεί .
