Ήρθε και η δικιά μου η σειρά να περιγράψω την εμπειρία μου από το διπλανό μπάκετ του Άρη! Μετά από 2 \"ατυχείς\" προσπάθειες, στο Θερμαικού και τη Λειβαδειά, τελικά η στιγμή έφτασε!!!
Το κομμάτι, η αρχή της Ε.Δ. Παλαιοχώρι του περσυνού Ακρόπολις, 3,5 χλμ ανηφόρα και πίσω 3,5 χλμ ΚΑΤΗΦΟΡΑ!!!!!!!!! :woohoo:
Ας βάζουμε και καμιά φώτο ενδιάμεσα, \'ετσι για να χει και ενδιαφέρον!
Κατά το μεσημεράκι το ραντεβού και σε κάποια στιγμή το τέρας εμφανίζεται! Μitsubishi Lancer Evolution 9 N/4!
Πιάνουμε λοιπόν συζήτηση με τον Λώρη, μέχρι να στηθεί το σκηνικό! Μετά από 2-3 πήγαινε-έλα που κάναν για να ετοιμάσουν το αυτοκίνητο (και ανάμεσα σε αυτά ερχόταν πότε ο ένας και πότε ο άλλος και μας ζητούσαν συγνώμη για την καθυστέρηση! λες και είχα να πάω πουθενά!
), ξαφνικά ο Λώρης μου λέει ΕΛΑ!!!
Κάθομαι λοιπόν μέσα και με δένει ο Λώρης και προσπαθώ να το παίξω ψύχραιμος! Κάπως έτσι έδειχνα πριν ξεκινήσουμε!
Και εκεί αρχίζει το πανυγύρι! Ξεκινάμε και στην πρώτη αριστερή στροφή σκέφτομαι ότι δεν είναι δυνατον να στρίψαμε με τόσα! Ευθεία και βλέπω το απότομο πέταλο να \'ρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα, και λέω \"ε, εντάξει θα φρενάρει αργά\" αλλά κούνια που με κούναγε!!! Ούτε που κατάλαβα πως πρόλαβε και μάζεψε τόσες ταχύτητες και κατάφερε να φρενάρει ώστε να κοιτάμε ήδη την επόμενη ευθεία μέσα σε ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ!!! Και μετά από λίγο (το αποτελείωμα μου) μια δεξιά κλειστή με κάτι σαν ανάχωμα στην εσωτερική, γυρνάει το αμάξι ο Άρης από πριν και πάμε με το πλάι με πολλά, περνάει πάνω από το ανάχωμα και στην έξοδο της στροφής περνάμε τον γκρεμό σύρριζα!!! :sick:
Κάπου εκεί άρχισα να συνηθίζω την κατάσταση και να διασκεδάζω την βόλτα μου...
Μωρέ τι μας λές βρε γειτόνισσα! Έτσι σου τα πανε?
Τελειώνει το ανηφορικό κομμάτι και περιμένουμε να πέσει η σκόνη για να ξεκινήσει η κατηφόρα!
Με ρωτάει ο Άρης αν μου άρεσε και εγώ λες και δεν ήξερα να μιλάω έβγαζα κάτι προτάσεις που θύμιζαν γλώσσα νοηματική από την εποχή των Νεάντερταλ προσπαθώντας να περιγράψω τη χαρά μου!
Κάτσε να δεις τώρα στην κατηφόρα μου λέει!
Μα τί άλλο να δω?, σκέφτομαι από μέσα μου!
Ξεκινάμε και εκεί αρχίζει η υστερία! Τρομοκρατία!!! Ότι πιο συγκλονιστικό έχω ζήσει ποτέ μου!!!!!!!!!! Πολλά τα χιλιόμετρα, τα φλικαρίσματα και τα φρεναρίσματα σου έδιναν την αίσθηση ότι θα βγεις από το παρμπριζ! Απορώ πως αυτός ο Λώρης καταφέρνει να διαβάζει σημειώσεις κιόλας εκεί μέσα! Και όλα αυτά τα έκανε ο άνθρωπος με μια \"εκνευριστική\" ψυχραιμία και μια σιγουριά στις κινήσεις του στο τιμόνι που στο τέλος στη μεταδίδει και σε σένα!!!
Τελιώνει η βόλτα και ενώ εγώ ακόμα φώναζα ρυθμικά μέσα από τα Peltor \"ΚΑΤΗ-ΦΟΡΑ-ΚΑΤΗ-ΦΟΡΑ-ΚΑΤΗ-ΦΟΡΑ\", σταματάμε!
Γιατί ρε γμτ?
) Με ρωτάει ο Άρης πως μου φάνηκε και εκεί μου ήρθε να του απαντήσω ότι εδώ θα μείνω για πάντα!!!
Ανοίγει την πόρτα ο Λώρης και με κοιτάει στο πρόσωπο και μου λέει : Εντάξει, σου άρεσε! χωρίς να του πω τίποτα!
Κατεβαίνω και συνειδητοποιώ οτί μόλις με έκανε βόλτα ένας από τους ανθρώπους που από παιδάκι έβλεπα και θαύμαζα στους αγώνες και σκεφτόμουν: Λες άραγε ποτέ να ζήσω από μέσα μια τέτοια εμπειρία?
ΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ!!! Την έζησα και ήταν συγκλονιστικό!!!! Όσα ευχαριστώ και να σας πω Άρη και Λώρη ποτέ δεν θα είναι αρκετά για σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την εμπειρία που μου προσφέρατε!!!
Να σας έχει ο Θεός καλά και να συνεχίζετε να προσφέρετε αυτή την εμπειρία σε ανθρώπους που αγαπάνε το σπορ! Είναι πολύ \"μεγάλο\" αυτό που κάνετε!!!
Σας αφήνω με την φώτο την στιγμή που έβγαινα από το τέρας! Μια φώτο, χίλιες λέξεις!!! Τα λέει όλα!!!
:woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo: :woohoo:<br><br>Η δημοσίευση επεξεργάστηκε από: rallycards, at: 06.09.06 00:24
