ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ

ΑΠ: Πώς ξεκίνησε η εμπλοκή σου με τους αγώνες;

YB: Η αγάπη μου με τα αυτοκίνητα προέρχεται από πολύ μικρή ηλικία, καθώς ανέκαθεν ήθελα να γίνω οδηγός αγώνων. Βέβαια, η άλλη μου αγάπη ήταν το ποδόσφαιρο, με το οποίο ασχολήθηκα έως τα 18, παίζοντας στη Μακάμπι Χάιφα. Έπειτα, είχα έναν τραυματισμό που με ανάγκασε να σταματήσω και πλέον αφοσιώθηκα στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Το όνειρό μου ήταν να δημιουργήσω μια σχολή αγωνιστικής οδήγησης και γι’ αυτό το λόγο επισκέφτηκα το Lohéac στη Γαλλία, όπου υπάρχει μια αντίστοιχη σχολή. Τελικά πριν λίγα χρόνια κατάφερα και άνοιξα σχολή αγωνιστικής οδήγησης στη χώρα μου.

ΑΠ: Η οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα;

YB: Δυστυχώς όχι… Άνοιξα τη σχολή αυτή το 2009 και μέχρι την επόμενη χρονιά, είχα 4 αυτοκίνητα με τα οποία οι πελάτες μπορούσαν να μάθουν τα μυστικά της αγωνιστικής οδήγησης στη χωμάτινη πίστα που διατηρούσα. Εκείνη τη χρονιά, ωστόσο, η αστυνομία μου ανακοίνωσε πως η σχολή πρέπει να κλείσει, καθώς ο μηχανοκίνητος αθλητισμός θεωρείται παράνομος στο Ισραήλ. Οπότε αναγκάστηκα να φύγω. Επειδή, όπως είπα, το άνοιγμα μιας τέτοιας σχολής ήταν το όνειρό μου, δεν κάθισα με «σταυρωμένα χέρια». Έτσι, το 2010 μετακόμισα στην Κύπρο, η οποία είναι μια κοντινή στο Ισραήλ χώρα με παρόμοιες συνθήκες και κυρίως μια χώρα, στην οποία οι αγώνες αυτοκινήτου επιτρέπονται. Το θετικό είναι πως εξαιτίας της απαγόρευσης των αγώνων, αρκετοί συμπατριώτες μου έρχονται κατά γκρουπ στη μεγαλόνησο, προκειμένου να κάνουν αυτό που αγαπάνε. Μάλιστα, την περσινή χρονιά, ο Ισραηλινός Fadi Jaber είχε συμμετάσχει σε ράλλυ σπριντ που διοργανώθηκε στην Πάφο.

ΑΠ: Ανέφερες πως οι αγώνες αυτοκινήτου απαγορεύονται στο Ισραήλ. Εξήγησέ μας πώς είναι η κατάσταση;

YB: Ναι, τα ράλλυ απαγορεύονται, αν και το τελευταίο διάστημα η κατάσταση δείχνει να βελτιώνεται σε αυτόν τον τομέα. Διοργανώνονται πολλοί αγώνες στο Ισραήλ, οι οποίοι όμως είναι παράνομοι. Ουκ ολίγες είναι οι περιπτώσεις, όπου ένας αγώνας έχει αναγκαστεί να διακοπεί, ύστερα από παρέμβαση της αστυνομίας. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι η αστυνομία, αλλά οι νόμοι του κράτους που απαγορεύουν τους αγώνες. Θεωρούν πως οι συνθήκες για την τέλεση των αγώνων δεν είναι ασφαλείς. Μάλιστα, μας είχαν πει πως αν θέλουμε να κάνουμε αγώνες, πρέπει να χτίσουμε τείχος (!) αριστερά και δεξιά της διαδρομής, προκειμένου να διασφαλίσουμε πως κανείς θεατής δε θα διασχίσει το δρόμο κατά τη διάρκεια του αγώνα. Πραγματικά, παράλογα πράγματα! Το τελευταίο διάστημα, η ομοσπονδία προσπαθεί να φτιάξει τους κανόνες «στα μέτρα» της κυβέρνησης, προκειμένου οι αγώνες αυτοκινήτου να γίνουν νόμιμοι και είμαι αισιόδοξος πως σύντομα θα υπάρξει και πρωτάθλημα ράλλυ στο Ισραήλ. Έχουμε πολύ καλούς οδηγούς και δυνατά αυτοκίνητα, αλλά δυστυχώς τις περισσότερες φορές οι αγώνες διακόπτονται.  Η δίψα για το σπορ είναι μεγάλη στη χώρα, κάτι που φάνηκε στο Formula 1 Road Show που διοργανώθηκε τον προηγούμενο μήνα στην Ιερουσαλήμ, όπου χιλιάδες κόσμου βγήκε στο δρόμο να το παρακολουθήσει.

ΑΠ: Ποιος ήταν ο λόγος που επέλεξες να έρθεις στη χώρα μας να τρέξεις και δεν πήγες σε κάποια άλλη χώρα;

YB: Συνήθως οι αγώνες σε όλο τον κόσμο είναι Σάββατο και η θρησκεία δε μου επιτρέπει να οδηγήσω αυτή τη μέρα. Στην Ελλάδα, με χαρά διαπίστωσα πως τα ράλλυ διεξάγονται την Κυριακή. Επίσης, η Ελλάδα είναι δίπλα στο Ισραήλ, οπότε τα έξοδα είναι πολύ λιγότερα σε σχέση με κάποια άλλη χώρα. Οι αγώνες εδώ είναι αρκετά βολικοί, καθώς έχουν περίπου 35 km ειδικών διαδρομών, κάτι το οποίο δεν απαιτεί υψηλό προϋπολογισμό και επίσης διέρχεσαι από την ίδια διαδρομή 3 φορές. Αυτό σημαίνει πως μπορείς να βελτιώνεις το χρόνο σου σε κάθε πέρασμα και να γίνεσαι καλύτερος.

ΑΠ: Βέβαια, και στην Κύπρο σχεδόν όλοι οι αγώνες διεξάγονται την Κυριακή….

YB: Ναι, αλλά εκεί τα ράλλυ είναι μεγάλα και απαιτούν να έχεις γερό αυτοκίνητο με καλή ανάρτηση και να είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος. Αυτό προϋποθέτει να διαθέτεις υψηλό μπάτζετ προκειμένου να καλύψεις όλα αυτά τα έξοδα. Από την άλλη, τα ότοσπριντ που γίνονται στο νησί, είναι μια διαδρομή μήκους 2 km που διεξάγεται 3 φορές, οπότε δεν ευχαριστιέσαι την οδήγηση όσο θα ήθελες. Παράλληλα, σε αυτούς τους αγώνες δε χρειάζεσαι συνοδηγό και γενικά λείπει το στοιχείο της περιπέτειας.

ΑΠ: Τον Οκτώβριο έτρεξες για πρώτη φορά στη χώρα μας, οδηγώντας το νεοαποκτηθέν Toyota Yaris στο Ράλλυ Σπριντ Μολών Λαβέ. Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σου από τον αγώνα;

YB: Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα ήταν λίγο δύσκολα στην αρχή. Καινούργιο αυτοκίνητο, νέα ομάδα, νέος συνοδηγός, όλα ήταν καινούργια. Έφτασα την Πέμπτη στην Ελλάδα και η πρώτη μου επαφή με το αυτοκίνητο ήταν την Κυριακή το πρωί στον αγώνα, καθώς την Παρασκευή το αυτοκίνητο ακόμη ετοιμαζόταν. Η θρησκεία μου δε μου επιτρέπει να οδηγήσω μέχρι αργά το βράδυ του Σαββάτου, οπότε δεν έκανα κάποιο τεστ πριν τον αγώνα. Αν και ξεκίνησα μουδιασμένα, ήμουν αρκετά ενθουσιασμένος. Βέβαια, στόχος ήταν να μάθω το αυτοκίνητο και να  τερματίσω, προκειμένου να νιώσω πιο εξοικειωμένος με αυτό και να αποκτήσω αγωνιστικά χιλιόμετρα. Τελικά τα καταφέραμε, πετύχαμε το σκοπό μας και πιστεύω στον επόμενο αγώνα μας να έρθουν και οι χρόνοι. Έμεινα άφωνος από την όλη οργάνωση στη Σπάρτη, καθώς η λέσχη διοργάνωσε έναν τέλειο αγώνα με μια όμορφη πανηγυρική εκκίνηση το βράδυ του Σαββάτου. Παράλληλα, όλοι οι άνθρωποι εδώ με έχουν αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό. Ακόμη και από τον Ανδρέα Βίγκο, το συνοδηγό μου έχω μάθει πολλά, ενώ το σημαντικό είναι πως δέσαμε αμέσως!

ΑΠ: Το 2009 συμμετείχες σε αγώνα του Φινλανδικού πρωταθλήματος, το Vartti Ralli. Ποιος ήταν ο λόγος που έκανες μία one-off εμφάνιση στη Σκανδιναβική χώρα;

YB: Επισκέπτομαι πολύ συχνά τη Φινλανδία για να κάνω προπόνηση στους καταπληκτικούς δρόμους που έχουν. Είναι μοναδική η αίσθηση της οδήγησης σε αυτή τη χώρα. Το χώμα είναι τόσο …απαλό που μοιάζει με άσφαλτο, οι ταχύτητες είναι μεγάλες και πραγματικά το ευχαριστιέσαι. Έτσι, το 2009 νοίκιασα από τον Jarkko Miettinen (πρωταθλητής Ρουμανίας το 2008) ένα Mitsubishi Lancer Evo IV και αποφάσισα να κάνω αυτόν τον αγώνα. Και τότε όλα ήταν καινούργια για μένα, πρώτη φορά με το αυτοκίνητο, πρώτη φορά με τον Duncan (McNiven-συνοδηγός). Στην πρώτη ειδική κινήθηκα σε ήρεμους ρυθμούς, ενώ στη δεύτερη πίστεψα πως μπορούσα να πάω πιο γρήγορα. Έτσι, σε μια στροφή μπήκα με μια ταχύτητα πάνω, οπότε το αυτοκίνητο άρχισε να φέρνει τούμπες. Στη Φινλανδία, όλοι περίμεναν αυτή την εξέλιξη, καθώς είναι σύνηθες το φαινόμενο οι «πρωτάρηδες» να …βλέπουν τον ουρανό ανάποδα… Ο λόγος που δεν έκανα κάποιον άλλο αγώνα εκεί είναι πως για να τρέξεις σε αγώνα πρωταθλήματος απαιτείται να έχεις μεγάλο μπάτζετ. Θα μπορούσα να τρέξω στα ράλλυ σπριντ που διοργανώνονται τις Κυριακές, ωστόσο απαγορεύεται η συμμετοχή σε μη-Φινλανδούς. Εάν αλλάξουν οι κανονισμοί, δεν αποκλείεται να ξαναπάω! 

ΑΠ: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Θα σε βλέπουμε συχνά στη χώρα μας;

YB: Φυσικά! Δυστυχώς το Μαύρο Ρόδο αναβλήθηκε, αλλά σκοπεύω να τρέξω στο Ναύπλιο στις αρχές του άλλου μήνα. Υποχρεώσεις του συνοδηγού δε μου επιτρέπουν να πάω στις 23 Νοέμβρη στο Μαύρο Ρόδο, αν και θα το ήθελα πολύ, καθώς η ειδική διαδρομή μου άρεσε. Ήταν τεχνική και βοηθούσε αρκετά τα μικρά αυτοκίνητα. Έχουμε κάνει μερικές βελτιώσεις στο Yaris, καθώς πλέον βάλαμε καλύτερη ανάρτηση και καλύτερο κιβώτιο. Με αυτό σκοπεύω να ακολουθήσω το Κύπελλο Χώματος τη νέα χρονιά προκειμένου να εξοικειωθώ περισσότερο μαζί του. Σε περίπτωση που ο θεσμός περιλαμβάνει και πάλι τον αγώνα της Σπάρτης, τον οποίο γνωρίζω πλέον, δεν αποκλείεται να νοικιάσω ένα τετρακίνητο. Στο τετρακίνητο νιώθω πιο άνετος και σίγουρα οι χωμάτινοι αγώνες ευνοούν τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα. Το θετικό είναι όπως προανέφερα πως όλοι εδώ με έχουν αγκαλιάσει. Μάλιστα, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας δέχτηκε να αλλάξει τον κανονισμό, προκειμένου να βαθμολογούμαι στην Α5 τη νέα χρονιά!

Σε μια δύσκολη συγκυρία για το ελληνικό motorsport, μόνο ευχάριστη νότα προσδίδουν τέτοιου είδους συμμετοχές. Σε αρκετούς αγώνες φέτος είχαμε την τιμή σα χώρα, να φιλοξενήσουμε οδηγούς από γειτονικές χώρες και κυρίως από την Κύπρο. Η προσθήκη του Ισραηλινού αποτελεί σημάδι πως οι αγώνες στη χώρα μας αξίζουν να προβληθούν ακόμη περισσότερο, προκειμένου οι εκτός Ελλάδος συμμετέχοντες να αυξηθούν. Η ομοσπονδία και οι ιθύνοντες πρέπει να κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, ώστε να προσελκύσουν περισσότερους αγωνιζόμενους από το εξωτερικό! Τους χρειαζόμαστε!

Εμείς να ευχηθούμε καλή επιτυχία στον Yaniv Buskila, αφού τον ευχαριστήσουμε για την όμορφη συνομιλία που είχαμε μαζί του!